Luna Lodge II

Het is bijna halverwege maart en toch is het voor mijn gevoel dat ik hier pas een week of twee ben, niets is minder waar, want de eerste maand zit er alweer ruim op. Het is ongelofelijk hoe snel de dagen voorbij gaan als je het naar je zin hebt. Een maand geleden ben ik een totaal ander leven binnengestapt. In Nederland slaap je nog een keer uit of bleef ik zo nu en dan nog ff een half uurtje liggen. Hier in Costa Rica begint de dag tussen 4 en 5 uur in de ochtend en tussen 9 en 10 uur in de avond ga ik naar bed. Ik slaap midden in de natuur en er zijn wel eens nachten bij dat er een familie brulapen voor je raam gaan zitten en met elkaar het levensverhaal gaan delen om 3 uur in de nacht. Achteraf kon ik er hard om lachen, maar op het moment zelf kon ik ze wel schieten haha. Dat is ook weer onderdeel van de natuur.

Het mooie van in de natuur zitten en vlakbij het strand is dat ik zo even kan gaan hardlopen op deze plekken en kan genieten van het natuurschoon. Eerst kun je de geuren van de verschillende bloemen ruiken en later de zoute zeelucht met een koud zeebriesje vanuit de Pacific. Als je geluk hebt slingeren er nog wat aapjes boven je hoofd of vliegen er toekans en andere vogels rondom je heen. Voor biologen, natuurliefhebbers en backpackers is de OSA Peninsula en het Corcovado National Park een must see, alleen doet niet iedereen het.

Wat mij enorm verbaasde hier in Costa Rica is dat de mensen gelijk al zeiden toen ik begon over dat ik daarna niet direct terug ga naar Nederland maar nog op doorreis ga naar Perú is dat zodra ik de grens over ga alles de helft goedkoper gaat worden. Kan het goedkoper? Blijkbaar wel. In Costa Rica betaal je voor een busreis van San José naar Puerto Jiménez (370 km) ongeveer 15 dollar (= 7500 colones of 12 euro) via de terminal Blanco Lobos.

Het mooie van deze stage is dat ik niet alleen (nieuwe) culturen leer kennen, maar ook elke dag nieuwe talen en taalkundige vraagstukken op mijn bordje krijg en deze graag oplos. Een uitdaging die ik graag aanga is ook de verschillen tussen het Spaans in Spanje en in Costa Rica. Het woord tapas heeft hier namelijk de betekenis voor een schop onder de kont en is Alfa Romeo hier geen auto maar een vliegtuigmaatschappij. Dit zijn enorm leuke en grappige wat de verschillen in de talen erg leuk maken en zo ook de verschillende culturen kan begrijpen. Elke dag leer ik wel wat bij, is het niet in het Spaans, dan wel Engels, Frans, Italiaans of Portugees. Spreken van deze talen is soms wel erg lastig en leverde in het begin van mijn stage wel hoofdpijn op. Nu wen ik er langzamerhand aan en is het soms nog steeds zoeken naar de juiste woorden.

De energie die ik in mijn stage leg krijg ik zeker elke keer weer terug. Mensen zijn hier gelukkig en glimlachen de hele dag door. Ook al is er iets daarvoor gebeurt, de glimlach gaat niet van het gezicht af. De mensen hier waarderen iedereen om wie ze zijn, ze hebben respect voor een ander. Er is af en toe internet, vaak in de ochtend en avond waar de mensen soms gebruik van maken om af en toe berichten te sturen. Er is in de hele lodge maar één televisie aanwezig en die staat in het werknemershuis. Of er staat een voetbalwedstrijd op en de rest van de hele dag luisteren ze muziek. Toeristen, de werknemers maar ook ikzelf kan het beamen wat de meesten zeggen: Het is een paradijs met Caribische invloeden en ook waar de natuur een grote rol speelt in elke beslissing die er genomen wordt.

Nu er een maand voorbij gevlogen is kan ik wel zeggen dat ik tot nu toe erg goed terecht ben gekomen en dat deze ervaring levenslang geldig is. Ik kan hem iedereen ook zeker aanraden, want je komt in een totaal andere wereld terecht. Niet alleen om het land Costa Rica te bezoeken, maar ook al dan niet tijdelijk te verblijven.

Hasta pronto!