Nicaragua, Granada

Na mijn laatste blog zijn er toch nog wel weer een aantal opmerkelijke dagen en momenten gebeurt die mee zal nemen voor altijd. Het gebeurt overal, maar bijna niet in Nederland, een aardbeving. De dag dat Nepal werd getroffen door de zware aardbevingen was Costa Rica ook die dag aan de beurt. Een aantal schokken die de kracht 5.3. op de schaal van Richter hadden. Of de aardbevingen in Nepal en hier iets met elkaar te maken hebben, blijft de vraag maar het was zeer apart om mee te maken hoe alles onder je voeten beweegt. Ook iets na de aardbeving kwamen de slangen het restaurant binnen en klommen op de bar. Ja dat was een dag om nooit meer te vergeten.

De eerste ronde van 90 dagen zit erop in Costa Rica, het is tijd om het land te gaan verlaten voor minimaal drie dagen om voor een nieuwe stempel in het paspoort te krijgen. Allereerst was het boeltje inpakken om de komende weken met Lana ook nog gaan rondreizen in Costa Rica. In de ochtend van 6 mei kwam een taxi mensen brengen naar de lodge, zodra deze taxi leeg terugging mocht ik meegaan. Na een ritje door de jungle richting Puerto Jiménez had ik een paar uurtjes om te vertoeven in de warmste stad van Costa Rica alvorens mijn vlucht naar San José vertrok. Het grappige is wel dat als je het vliegtuig instapt om vanuit Nederland naar Costa Rica te gaan, stap je in een grote carrier. De binnenlandse vluchten zijn op maat gemaakt voor de tico’s hier, ja kom ik aanzetten met mijn lengte. Uiteindelijk is het wel weer een ervaring opzicht als je zo’n binnenlandse vlucht pakt. De regels wat betreft overgewicht en vloeibare stoffen zal ze toch een zorg zijn haha.

Na een overnachting gehad te hebben in San José, heb ik de taxi gepakt naar het busstation. Helaas was het zo ontzettend druk op de weg, ook was er een ongeluk gebeurt, dat ik ruim 1,5 uur in het verkeer heb gestaan en zo de bus gemist heb naar Nicaragua. Dan is het in dit soort situaties toch wel heel erg makkelijk dat ik de Spaanse taal goed beheers. Na een discussie en wat gepraat te hebben wilde deze beste man van TicaBus mij de middag bus aanbieden voor $5 extra. Dit betekende wel dat ik een aantal uur extra had in San José. Uiteindelijk in gesprek gekomen met een groepje tico’s en zijn we wat wezen drinken in een bar. In Costa Rica gaat dat heel makkelijk, men is ontzettend open!

Uiteindelijk de bus gepakt richting de grens van Nicaragua en eenmaal daar aangekomen dan ga je beseffen in wat voor je land in gaat. Het wordt er in ieder geval niet rijker op. In Costa Rica kennen ze de uitgaanstax, zodra je het land verlaat dien je $9 dollar te betalen, en als je Nicaragua in wilt komen dien je $14 dollar te betalen als buitenlander (mensen uit de landen van Centraal Amerika betalen andere prijzen). Eerst een stempel gehaald in het Costa Ricaanse gedeelte van de grens en daarna kwamen we bij de Nicaraguaanse gedeelte van de grens. Daar legde je bagage op een lange tafel neer. Daarachter staat een meneer van de douane met een bingo-apparaat. Hierin zitten rode en witte balletjes. Bij het witte balletje mag je de bagage weer pakken zonder controle en de rode wordt grondig gecontroleerd. Gelukkig had iedereen in de bus een wit balletje en waren we binnen een half uur door beide gedeelten heen.

Rond 12:30 uit San José vertrokken en tegen 20:30 aangekomen in de stad Granada (ongeveer 1,5 van de hoofdstad Managua). In Nicaragua kun je met dollars betalen, echter wisselgeld is 99% van de gevallen altijd in de NIO (Nicaraguaanse Córdoba). Het is een stuk goedkoper als je vanuit Costa Rica komt. Omgerekend voor twee halve liters betaal je daar in een bar rond de $0.75. Granada is een stad met vele Spaanse invloeden, zo hebben de gebouwen alle kleuren van de regenboog en wordt er overal typische muziek gedraaid in huizen, bars en restaurants. De stad zelf is niet zo groot, maar de mensen zijn totaal weer anders dan in Costa Rica, meer geslotener maar als je even met ze praat dan zijn ze juist nog veel opener dan de Costa Ricanen. Voetbal in dit land is ook een grote volksport waar men veel naar kijkt. In de ochtend liep ik door de stad en opeens zag ik dat Barcelona aan het voetballen was (Barcelona-Real Sociedad 2-0), overal hingen schermen buiten waar men de wedstrijd gingen kijken. Gelukkig was er nog een plekje vrij onder de vele palmbomen en heb ik de wedstrijd ook even gekeken. Op dit moment is het in Granada wel een graad of 37 overdag, wat het in een stad well erg warm maakt!

Na drie dagen goed genoten te hebben in Granada (Nicaragua) heb ik wel een aardige eerste indruk gekregen van het land. Helaas heb ik niet meer tijd om naar andere gedeelten toe te gaan. Het is een land waar ik beslis nog weer terug zou willen gaan om alleen andere plaatsen te willen zien. Vanochtend rond half 6 vertrokken met de bus richting San José waar ik Lana zal gaan ophalen van het vliegveld om de komende weken rond te gaan reizen door het prachtige Costa Rica. Het ging allemaal zo gemakkelijk aan de grens vorige keer waardoor ik helemaal vergeten was een bus ticket voor naar Panamá te boeken. Wel een beetje stom maar oké, ik kwam erachter toen ik op het punt stond om Costa Rica binnen te treden en Nicaragua al uit was. Het is namelijk verplicht om voor Costa Rica bij binnentreden (vanuit Nicaragua betaal je $4 om Costa Rica binnen te komen) van het land een bewijs te tonen dat je het land gaat verlaten. Gelukkig heb je kantoortjes aan de grens om je bus ticket naar Panamá te kunnen kopen. Voor $30 kun je vanuit San José met de bus naar Panamá City. De grensovergang duurde hier ongeveer 2,5 uur bij elkaar, omdat ze hier alle koffers door scanners halen en meerdere tassen (niet die van mij haha) helemaal gingen doorzoeken. Nadat we de grens hadden gepasseerd hebben we ook nog twee politiecontroles gehad, waarbij we de bus uit moesten en drugshonden naar binnen gingen en enkele koffers (ook weer niet die van mij) hebben opengemaakt en gecheckt.

Op het moment van schrijven zit ik nog in de bus richting San José, waarbij hier volop Spaanse muziek gedraaid wordt en er zijn geen pauzes in deze bussen, er wordt in een keer van Managua tot San José gereden. De komende drie weken ben ik aan het rondreizen door Costa Rica met Lana, heb er ontzettend veel zin in, want ik ga ook nieuwe dingen zien van het land!

Hasta Pronto y Pura Vida!